Close reading / distant reading
Close Reading
Close reading vertrekt vanuit een enkel detail en of symptoom. Het is gebaseerd op een filosofische methode waarin je kunt werken met gegevens, in welke vorm dan ook. Het is de kunst om uit weinig gegevens heel veel informatie te verzamelen.
'Close' is de kunst en de kunde om zo dicht mogelijk bij de feiten en begrippen te blijven, het liefst elk afzonderlijk bijzonder detail en of feit. Het is het vermogen om afzonderlijke data zo te leren interpreteren dat de daarin opgeslagen informatie wordt ontsloten. Om zonder redenaties of vooronderstellingen, concepten te lezen wat daar gezegd of geschreven staat en of zich voordoet als het gaat om bijvoorbeeld een interventie.
'Reading', de kunst en kunde om te 'lezen' in de betekenis van verzamelen, stamt uit de hermeneutiek. Een filosofische discipline voor het uiteenleggen en uitleggen van 'teksten' over werkelijkheid in welke vorm dan ook. Hermeneutiek is de kunst om deze 'tekstuele werkelijkheid' op een methodische wijze, middels een strenge analyse en synthese tot begrip en beeld te brengen.
Doel: het kunnen verstaan en begrijpen van betekenissen. Een verschijnsel moet niet zozeer verklaard worden, maar in zijn betekenis verstaan en begrepen worden. Een beweging van buiten naar binnen, van de fysische verschijningsvorm naar zijn geestelijke betekenis. Close reading is een methode. Methode betekent het gaan van een weg en die weg ook kunnen overzien, door te werken met wat voor handen is, niet meer en niet minder.
Distant Reading
Distant reading, evenzeer een methode, vertrekt vanuit een samenhangend geheel, bijvoorbeeld een interactie aan interventies tussen een patiënt en een behandelaar. Deze kunst helpt je om uit handelingen, gesprekken en of uit teksten de essentie te halen. `Distant´ wil zoveel zeggen als van buiten af, vanaf een afstand, vanuit een conceptueel geschoolde blik waar te nemen wat zich voordoet. Daartoe dient wel eerst de fase van open dating en axial dating uitgewerkt te worden, aangezien men anders prematuur de casus kan overschaduwen met al of niet terechte concepten en of modellen.
`Reading´, de kunst om te lezen, kan hier ook uitgelegd worden als het kunnen bezigen van de klinische blik, het kunnen lezen van wat zich voordoet, zowel empirisch als fenomenologisch. Veelal ziet men slechts wat men weet, op het gevaar af dat men niet ziet wat men niet weet. Dat houdt in dat men hetgeen men meent te zien steeds moet toetsen aan de feiten dan wel ook via andere concepten dient te kunnen waarnemen en of te kunnen duiden. Immers vanuit verschillende optieken en of invalshoeken moet hetzelfde aan het licht komen, immers de werkelijkheid is leidend en niet alleen de te bezigen concepten en of theorieën. Vandaar de term afstand, want je cirkelt als het ware verkennend en onderzoekend om het fenomeen heen, wat kan zich hier wel of niet voordoen, totdat het zich laat zien, steeds aan de hand van feiten, evenwel zonder het nutten van bepaalde concepten kan men überhaupt niets zien. Daarom is close reading als tegenhanger interessant omdat men hier niets anders heeft dan het kale feit als vertrekpunt. Evenwel doen feiten zich altijd voor in een samenhang en evenzeer in een context.
Doel: is het verstaan en begrijpen van wat zich voordoet. Verstaan van binnen uit en begrijpen van buitenaf. Het zijn twee aanvullende onderzoeksroutes in de hermeneutische methode. Begrijpen (het waarom onderzoeken) relateren we in dit verband aan de empirische route en verstaan (het daarom onderzoeken) aan de fenomenologische route. Beide routes dienen complementair aanvullend uitgewerkt te worden in een functionele onderzoekshouding.
Wanneer resultaten uit zowel een close reading als een distant reading elk op zich systeem dynamisch uitgewerkt en ingeraamd kunnen worden via een dia- of dynagram, kunnen ze compatible uitgewisseld, vergeleken en gelezen worden.