Close reading start met het methodisch opsporen, ontsluiten en interpreteren van “losse” data; feiten, begrippen en ideeën. Deze feiten, begrippen en ideeën zijn ooit op grond van onderzoek bijeengebracht in een functioneel werkend verband: bijvoorbeeld een homeopathisch of natuurgeneeskundig repertorium, een geneesmiddelenbeeld op grond van symptomen. Uiteindelijk verwijzen deze symptomen: feiten, begrippen en ideeën naar het verschijnsel / fenomeen mens in al zijn facetten. (fysiek, emotioneel en mentaal)
Door middel van de close reading methode leren we, trouw aan het symptoom, analytisch te kijken en te luisteren wat in het symptoom feitelijk besloten ligt.
Stap voor stap ontsluiten we elk symptoom op zich en het ene symptoom met het andere. Door elk symptoom te leren uitpakken, ontdekken we mogelijkheden om het symptoom in te bouwen in een Gestalt, te verstaan als een geheel van elkaar dragende symptomen. Zo we in de eerste fase eerst elk symptoom leren te ontsluiten zo dienen we al die ontsloten symptomen weer bijeen te brengen in een mogelijk beeldveld, vandaar dat we pas dan meer insluitend te werk gaan.
Bij close reading staat elk deel voor het geheel (Gestalt-theorie), elk gegeven symptoom dienen we uit te werken tot een volledig symptoom. Het uiteindelijk doel van de training is om deze methode, die vraagt om een strenge discipline, te leren hanteren.
Geen methode / systeem / theorie is heilig, maar het verschijnsel mens in casu de cliënt, zijn symptomen (al of niet reeds ondergebracht in een geneesmiddelenbeeld).
We dienen te leren werken met de unieke en concrete gegevens van deze unieke en onherhaalbare mens. “De mens is zo wijd als alle werkelijkheid”.
Om close reading methodisch te kunnen oefenen, starten we niet bij de mens, maar bij het middel, omdat het verschijnsel mens (als startpunt) oneindig veel complexer is (zie daartoe distant reading). Als je het middel methodisch goed leert 'lezen', dan leer je straks ook de mens methodisch te 'lezen'. Uiteindelijk dien je een analogie te staven tussen mens en middel door middel van begrip en beeld. De term 'lezen' komt uit de hermeneutiek en verwijst naar de kunst van het lezen als een adequaat verzamelen.
Met het middel wordt hier concreet gedoeld op het homeopathische en of fytotherapeutische middel, zoals dat al eeuwenlang tot op de dag van vandaag methodisch is uitgewerkt in een geneesmiddelenbeeld. Dat geneesmiddel dient dan als beeld een samenhang weer te geven met betrekking tot alle daarmee in betrekking staande symptomen waarvoor dat geneesmiddel adequaat ingezet kan worden. In elk repertorium vind je de concreet beschreven symptomen die al of niet een analoge samenhang vertonen met het betreffende geneesmiddel. Met samenhang doelen we op het beeld van zowel het betreffende middel als het beeld, dat alle symptomen tezamen verbind in een samenhangend geheel.
Aangezien het een hele klus is om de juiste analogie te vinden tussen een geheel van, in een bepaald verband voorkomende, symptomen en het betreffende geneesmiddel, dien je de kunst van de beeldvorming te oefenen. Beeldvorming oefenen vraagt een geheel andere aanpak dan het oefenen van de begripsvorming, zie voor verdere uitleg elders op de website. Een valide beeldvorming mag zich niet meer baseren op de aloude signatuurleer, maar dient volledig hernomen te worden in een streng methodische onderzoeksgang en wel op basis van een te onderzoeken mate van coherentie, als een aspect van de waarheidsopvatting (naast die van de correspondentie).
Rond 2000 werd deze close reading methode ontwikkeld om aankomende therapeuten op HBO niveau te trainen, daartoe werd een syllabus geschreven. In deze syllabus kunt U meer te weten komen over deze methode en haar achtergronden. Deze syllabus stamt nog uit die tijd en moet gelezen worden als een eerste aanzet om zulks te trainen. Aangezien deze syllabus ingezet werd voor studenten homeopathie, vindt U in deze syllabus concrete homeopathische symptomen zoals ze in de 'Materia medica van Hahnemann' en anderen voorkomen.
Het verdient aanbeveling om dit ooit verder uit te werken door een geschoolde homeopaat; zodra die zich binnen onze gelederen aandient, kunnen we daar werk van maken. Voelt U zich dus vrij om in deze naar vermogen deskundig aan te treden en U te melden, zie de artesS email.
Close reading vertrekt vanuit een gegeven datum of een sectie uit gegeven data (datum betekent gegeven). De bedoeling is om sec vanuit een gegeven, dat wat zich sec feitelijk voordoet, te leren vertrekken, als het ware “onbevangen” en vooral níet vanuit een systeem, theorie of een concept naar een ‘gegeven’ te kijken. Door deze methode leer je te werken met wat een gegeven, een symptoom, je aanreikt. Je leert zo dicht mogelijk bij een gegeven te blijven en of erop aan te sluiten.
Close reading is een methode uit de hermeneutiek en is een poging om via begripsvorming tot beeldvorming te komen.
In het diagram van de drie paradigmata is de situering van de close reading methode c.q. cyclus, binnen het systeem van de functionele onderzoeksstrategie weergegeven.
De positionering van close reading is op haar beurt te plaatsen binnen het grotere geheel van de empirische cyclus en de fenomenologische cyclus, respectievelijk betreffende het onderzoek naar causale en analoge verbanden. Om preciezer te zijn, definiëren we het tussenveld tussen empirie en fenomenologie als het terrein van action research, oftewel handelingsgericht onderzoek. Daar dienen we zowel close reading als distant reading als 2 concrete onderzoeksmethoden te plaatsen.