Transitie
Middels onze systeem dynamische aanpak onderzoeken we in hoeverre het mogelijk wordt om proactieve oplossingen te vinden voor uw vragen.
Voor ons is het een uitdaging om met betrekking tot een werkelijke transitie 'het veranderen om te veranderen' om te vormen tot een werkelijke 'verandering' waarin de ander en het andere meegenomen kunnen worden.
Binnen onze optiek wordt een revolutionaire transitie pas mogelijk door een gewilde 'co-evolutie'.
Om een werkelijke transitie mogelijk te maken, moeten innovators een scope van 360 graden hanteren, we benoemen dit met het innovatiekompas. Het bovenstaande kompas laat de onderscheiden dynamieken van een innoverende innovatie zien.
Normaliter is het doel van een innovatie het ontwikkelen van nieuwe inventieve producten. Doel van ArtesS is om het innovatieproces als zodanig te verbeteren. Dit betekent dat innovators niet alleen voorwaarts, maar ook achterwaarts, zowel progressief als conservatief moeten leren innoveren.
Tegenwoordig heeft innovatie het imago dat het dé manier is om aan de toekomst te bouwen, we moeten vooruit, door voort te bouwen aan het meest perfecte en of het goedkoopste, innovatief zijn helpt ons, om ons verder te ontwikkelen. Maar innovatie gaat niet alleen over vooruit komen, het betreft niet alleen het werken aan nieuwe producten op nieuwe gebieden.
Echte innovatie is wat ons betreft veel omvangrijker dan vooruitgang. Wij zijn van mening dat we alleen dan iets kunnen ont-wikkelen, wanneer we ook in staat zijn het nieuwe nog niet bestaande weten in-te-wikkelen in het bestaande, zodat het werkelijk kan evolueren. We nutten daartoe vaak twee begrippen involutie en evolutie.
Welke factoren o.a. spelen nu een rol om een innovatie all-round vorm te geven?
Werkend vanuit een vogelperspectief is er, top down gezien, sprake van een 'conservatief', een behoudend innoveren, dat wil zeggen het innovatieproces moet met betrekking tot vooraf gestelde doelen, o.a. van ecologische en of economische aard, worden uitgesteld en of vertraagd. Alvorens langzaam maar zeker voort te kunnen, moet eerst het gestelde doel binnen een gegeven kader nauwkeurig worden bepaald.
Daarentegen, om het proces van innovatief innoveren, bottom up gezien, te kunnen versterken tot een progressief innoveren, dient de innovator juist bij 'losse eindjes' te gaan accelereren. We kunnen, ecologisch gezien, het ons immers niet veroorloven, om met 'losse eindjes' te blijven zitten, juist daardoor ontstaan er problemen. Feitelijk bezien, blijken vele zogenaamde innovaties te stranden in een wanorde aan losse eindjes. Ze staan los op zich en brengen eerder wanorde voort dan orde.
Als we voorwaarts willen innoveren, moeten we de implicaties en extrapolaties van de innovatie vooraf onderzoeken, begrijpen en doorzien. De innovator is meestal te sterk verbonden met zijn of haar idee en overziet vaak nauwelijks de consequenties ervan, maar als mogelijke implicaties ertoe kunnen leiden of reeds ertoe hebben geleid dat bijvoorbeeld sommige organismen kunnen uitsterven, hoe ver moeten we die innovatie dan blijven voortzetten? De innovator moet in deze de eerlijke 'getuige' blijven van zijn of haar eigen innovatie.
We dienen ook achterwaarts te kunnen innoveren, dat wil zeggen, datgene herstellen en renoveren wat al bestaat, maar het kan ook betekenen, helemaal opnieuw te moeten starten. We kunnen auto's blijven door-ontwikkelen, maar we kunnen ook op zoek gaan naar een geheel nieuwe wijze van transport. Om dit te kunnen doen, moet iemand afstand nemen en de situatie als 'toeschouwer' bekijken.
Joseph Beuys, ''Der Kopf ist rund, damit das Denken die Richtung ändern kann''.
Systeemdynamiek in functie van Transitie.
Alom transitie, in heel veel geledingen en lagen van de samenleving kom je dat woord tegen, een nieuwe mode, is er iets aan de hand, willen we zonodig weer veranderen of is het vijf voor twaalf en luidt ergens in de verte al een noodklok betreffende nabije doemscenario´s?
Zelfs de wetenschap doet aan transitie, dat wordt misschien hoogtijd denk je, maar lees je de betreffende website dan is er veel rumoer over de wel of niet autonome positie van de wetenschap, als verlengstuk van het technisch industriële complex, echter wordt daar nog weinig gerept over de consequenties van het wetenschappelijke denken an sich, juist met betrekking tot al wat leeft en groeit op deze aarde, incluis de mens.
Dan moet je toch verder kijken en dan zie je dat wetenschappers over en weer onderzoek doen naar geheel tegenover gestelde mogelijke oorzaken met betrekking tot vele kritieke situaties, zoals de opwarming van de aarde, de omschakeling naar andere energiebronnen, de dalende landbouwopbrengsten in weerwil van toenemende giften kunstmest en bestrijdingsmiddelen, de ingestorte financiële wereld, de verzurende oceanen, de steeds resistenter wordende bacteriën tegen antibiotica, enzovoorts. Blijkbaar is er dus werkelijk iets aan de hand, maar zoals gewoonlijk kijken we liever de andere kant op, zolang het water ons niet tot aan de lippen staat.
Integendeel we roemen nog altijd op hetgeen we dankzij de wetenschap en de techniek verworven hebben, ziekte en honger werden rap uit de rijke wereld verbannen, hoewel velen nog met honger en ziekte moeten leven. Ontegenzeggelijk is de welvaart en in mindere mate het welzijn in vele opzichten enorm toegenomen, maar inmiddels beginnen we, zij het zoetjes aan, ook aan den lijve te ervaren dat er toch iets fundamenteels mis is met de wijze waarop we met onze aarde aan het omgaan zijn. Talloze milieugroeperingen zetten talloze acties uit, met meer en minder succes, het blijft dweilen met een openstaande kraan.
De oplossingen die aangedragen worden zijn vaak ook tegenstrijdig. Waar de een meer heil verwacht door nog meer technologie, inmiddels leven we bijvoorbeeld kwiek in een draadloze magnetron, geen haan die erom kraait, probeert een ander alles vergeefs te ontvluchten tot we er achter komen dat we werkelijk moeten zoeken naar een geheel nieuwe benadering in onze omgang met al wat leeft op aarde.
Hoe dienen we om te gaan met ziekte, voeding, lichaamsbeweging, vleesconsumptie, veehouderij, tuin en landbouw, de economie en ga zo maar door, blijkbaar moet er iets veranderen in de wijze waarop we ons als mens te verhouden hebben met al wat ons omringt, we zijn glad vergeten dat we een onderdeel zijn van een holarchisch systeem, zowel ecologisch als biologisch, zowel fysisch als psychisch. Alles wat we doen in de werkelijkheid heeft consequenties, zoals het gebruik van de pil, antidepressiva, antibiotica, brandstoffen, kunstmest, insecticiden, herbiciden, fungiciden, enzovoorts en niet te vergeten alle kunstmatige stoffen die we dagelijks met tonnen het milieu in dumpen, alles vinden we terug in ons grondwater, water bron van alle leven? Nee, er is niets aan de hand of wordt het toch tijd voor een transitie?
Schoorvoetend wordt de mensheid wakker ergens midden in de vorige eeuw, maar het mag blijkbaar gerust nog een halve eeuw duren voordat er een breed gedragen kritische massa opstaat die roept om een kanteling, er verschijnen manifesten, er ontstaan onder in de samenleving vele behartenswaardige initiatieven, blijkbaar moet er dus werkelijk iets gaan veranderen, maar hoe? Ieder op eigen houtje, geweldig, elke actie telt, maar het wordt ook tijd om mits op een bezielde en intelligente wijze gebruik te maken van techniek zoals bijvoorbeeld internet, mogelijk dankzij onder andere de techniek van glasvezel en de computertechnologie.
Ieder op zich en voor zich redden we geen verzurende oceanen meer of keren we ineens de opwarming van de aarde, er zullen toch wat grootschaliger en vooral geïntegreerde acties dienen plaats te vinden. Anderzijds zien we top down, bijvoorbeeld via de politiek, nauwelijks acties geëntameerd en of geurgeerd worden. Het komt er dus op aan dat juist wel iedere mens, iedere burger, zelf aan de slag moet, heel simpel door elke dag te bepalen wat hij wel of niet op zijn bord verkiest voor zijn dagelijkse hap. Is dat voldoende?
Kijken we naar wat in het transitieproces zoal aan de orde komt en dat is heel veel, denk bijvoorbeeld maatschappelijk breed alleen al aan 20 bepalende sectoren die op zich allen de neiging hebben om te verkokeren en nauwelijks weten samen te werken richting een adequate oplossing voor een naderende crisis, dan dienen we van laag tot hoog, van deel naar geheel weer oog te krijgen voor complexe samenhangen. Het is niet meer voldoende om een oplossing te bedenken voor een onderdeeltje uit het geheel, zoals bijvoorbeeld antibiotica voor een ontsteking, als blijkt dat door eigen toedoen van de mens er steeds meer bacteriën verschijnen die enzymen kunnen aanmaken om die werking te niet te doen.
Kortom de wetenschappelijke grondhouding om naarstig analytisch op zoek te gaan naar dat ene bepalende deeltje zonder verder onderzoek te doen naar de mogelijke samenhang van dat deeltje in dat geheel en vaak zijn dat levende gehelen, zoals de aarde, het leven, de natuur, het lichaam, moet nu een overgang maken naar een holotropische benadering, dat wil zeggen naar het onderzoeken van vaak zeer complexe verbanden en ja dat kost tijd en geld en is elke korte termijn oplossing de boemerang die zich tegen al het leven gaat keren. In plaats van een holarchisch systeem belanden we in een anarchisch systeem, de aarde redt zich wel, dat heeft ze al meerdere keren bewezen, maar of de mens het gaat redden is nog de vraag, worden we op tijd wakker?
Synthetisch leren denken en werken in een systeem dynamische benadering zoals we dat binnen artes Sophiae vorm geven, is slechts een begin, in ieder geval proberen we analytisch en synthetisch denken, empirisch en fenomenologisch onderzoek inzichtelijk bij elkaar te brengen door middel van een methodische begripsvorming en beeldvorming, samengebracht in het action research model, dat pas hanteerbaar wordt middels een systeem dynamische inrichting en even zovele uitgewerkte dia en dynagrammen . Zie onze website voor meer info.
Een systeem dynamische benadering kan zeer wel een transitie voorzien van een adequaat instrumentarium, aangezien voor een werkelijke transitie het wetenschappelijke denken getransformeerd moet worden naar een meer holistische approach, dat is snel gezegd, maar dat ook kunnen vormgeven, daar maakt artes Sophiae zich nu sterk voor. Transitie en systeemdynamiek hebben elkaar gevonden in de persoon van Prof.dr. Nico Baken (TU Delft, schrijver van Het Manifest) en Artes Sophiae, we zijn hard aan de slag om infra structuur en supra structuur systeem dynamisch in te richten en uit te lijnen, we hopen eenieder op korte termijn meer te berichten; noblesse oblige / moral obligation, hoe dan ook we gaan ervoor. Welkom aan eenieder die hieraan een steentje wil bijdragen, het is tijd voor meer handen en hoofden die hun hart willen volgen. Knowledge with a heartbeat, is dat niet het begin van alle transitie?
Meer weten over transitie, klik hier.
English
Joseph Beuys, ''Der Kopf ist rund, damit das Denken die Richtung ändern kann''.
System dynamics in function of transition
All-round transition, in many sections and Layers of the population you come across that word, a new fashion, is there something going on, do we necessarily have to change again or is it five to twelve and is there already an emergency bell somewhere in the distance discussing near doomsday scenario’s ?
Even science does transition, that may be high time so you think, but when you read the relevant website then there is a lot of rumour about the whether or not autonomous position of science, as an extension from the technical industrial complex, however, little is being reported there about the consequences of scientific thinking on it's own, precise with regard to all that lives and grows on this earth, including man.
Then you have to look further and then you see scientists doing research back an forth to completely opposite possible causes concerning many critical situations, such as global warming, the change- over to other energy sources, the decreasing agricultural yields in spite of increasing donations of fertilizer and pesticides, the collapsed financial world, the acidifying oceans, the increasingly resistant bacteria against antibiotics, and so on. Apparently there is really something going on, but as usual we prefer to look the other way, as long as the water is not up to our lips.
On the contrary, we still boast of what we have acquired thanks to science and technology, sickness and hunger were quickly exiled from the rich world, although many still have to live with hunger and disease. Undeniably, prosperity and, to a lesser extent, well-being has increased enormously in many ways, but now we are beginning to experience at first hand, albeit sweetly, that there is something fundamentally wrong with the way we are dealing with our earth. Numerous environmental groups set up numerous actions, with more and less success, it continues to be fighting a running battle.
The solutions that are presented are often also contradictory. Where one expects more welfare by technology, - in the meantime we live lively, for example, in a wireless microwave, no rooster which crows - tries to escape another in vain until we find out that we really have to look for an entirely new approach in our dealings with all that lives on earth.
How should we deal with disease, nutrition, physical activity, meat consumption, livestock farming, garden and agriculture, the economy and so on, apparently something has to change in the way in which we as humans have to relate to everything that surrounds us, we have smoothly forgotten that we are part of a holarchic system, both ecologically and biologically, both physically and psychologically. Everything we do in reality has consequences, such as the use of the pill, antidepressants, antibiotics, fuels, fertilizers, insecticides, herbicides, fungicides, etc. not to mention all artificial substances that we dump with tons in the environment every day, everything we find back in our groundwater, water source of all life? No, there is nothing wrong or is it time for a transition?
Reluctantly, mankind wakes up somewhere in the middle of the last century, but apparently it can easy take another half century before a widely supported critical mass arises that calls for a tilt, manifests appear, there arise at the bottom of society many worthy initiatives, apparently something really has to change, but how? Everyone on their own, great, every action counts, but it is also time to make use of technology such as internet in an inspired and intelligent way, possible thanks to, among other things, the technique of fibre-glass and computer technology.
Each in itself and for themselves we no longer save acidifying oceans or suddenly turn the global warming, there will have to be some larger-scale and especially integrated actions. On the other hand we see top down, for example through politics, that hardly any actions become initiated and or made urgent. It is therefore important that every human being, every citizen, has to get started, very simple by determining each day what he likes or dislikes on his plate for his daily food. Is that sufficient ?
When we look at what in the transition process will be discussed and that is a lot, think about for example socially wide just to 20 defining sectors which in themselves all tend to be compartmentalized and hardly know how to work together towards an adequate solution for an approaching crisis, then we have to from low to high, from part to whole, to be fully alive to complex relationships. It is no longer sufficient to come up with a solution for a part of the whole, like for example antibiotics for inflammation, if it appears that by man's own doings more and more bacteria appear that can produce enzymes to cancel that effect.
In short, the scientific basic attitude to search diligently for that one and only determinant particle without further research into the possible coherence of that particle in that whole and often these are living entities, like the earth, life, nature, the body, must now make a transition towards a holotropic approach, that is, to investigate often very complex relationships and yes that costs time and money and is every short-term solution the boomerang that will turn against all life. Instead of a holarchic system, we end up in an anarchic system, the earth saves itself, she has already proven that several times, but if man survives is still the question, do we wake up in time?
Learn to think and work synthetically in a system dynamic approach as we shape it within ArtesS, is just a start, in any case we try to bring analytical and synthetic thinking, empirical and phenomenological research together clearly through methodical conceptualization and imaging, brought together in the action research model, that can only be handled by means of a system dynamic design and just as many elaborated diagrams and dynagrams. See our website for more info
A system dynamic approach can very well provide a transition with an adequate set of instruments, since for a real transition scientific thinking must be transformed into a more holistic approach, that is rapidly said, but being able to shape it, ArtesS now is strongly committed to that. Transition and system dynamic thinking have found each other in the person of Prof. dr. Nico Baken (TU Delft, author of Het Manifest) and Artes Sophiae, we are working hard to design and align infrastructure and supra structure system dynamically, we hope to inform everyone more in the short term; nobles oblige / moral obligation, anyway we go for it, welcome to everyone who wants to contribute to this, it is time for more hands and heads that want to follow their hearts. Knowledge with a heartbeat, is not that the beginning of all the transition?
To know more about transition, click here.